Хагийн хар нуурыг зорьсон нь

Аливаа аяллын дараа авсан зураг, төрсөн сэтгэгдэл хоёр л дурсамж болон үлдэх юм даа. Аяллынхаа тухай зургаар сонирхуулъя.

Хагийн хар нуурыг зорьсон бид зургаа нууранд очоод завиар зугаалах, загасчлах, буцахдаа голоор урсах зорилгоор хоёр ч завь авч явсан тул ачлагын морьд хөлслөн өөрсдөө явган алхахаар шийдлээ.

Арваад жилийн өмнө “Амьд үлдэх” тест бөглөж байхдаа усцэвэршүүлэгчийг хамгийн чухалд тооцоогүйгээрээ алдаа гаргаж “үхэж” билээ. Тэр үед бивээр уул уурхай, алт хөтөлбөр, түүний хор нөлөөг мэдэх биш, ус байвал ууна гэж монголоороо сэтгэж байсан хэрэг. Одоо бол түүний хэр хэрэгтэйг мэддэг болсоон. Харин Хаг туулын бэлчирээс Хагийн голоо өгсөн аялахдаа хаа таарсан горхиноосоо ундаалж явлаа. Ухаж төнхөгсдийн урт савар энд л бүү хүрээсэй гэж залбирч явсанаа нуух юун. Урт нэртэй гэх хуульд найдна даа. Болохгүй бол байгаль орчны төлөө тэмцэлд нэгдсэн ч яахав.

Туулыг өгсөх замд шаварт суух үедээ шумуулд бариулчих шахсан. Шумуул шумбаж ирээд хатгаж байх шиг, зүгээр нэг сууж байгаад хазахгүй. Охины авч явсан шумуулын тос аминд орсон доо, харин нууран дээр очиход шумуулгүй сайхан байлаа.

Нуурын хөвөөн дээр хоёр хоног сайхан амарлаа.

Агаар тогтуун, модод сүглийн, усны мандал толийгоод хааяа нэг загас үсрэх чимээ. Диваажин гэлтэй. Хэдхэн хоромч атугай хотын чимээнээс салсан энэ агшин сэтгэлд тодхон үлджээ. Түүнийг үгээр илэрхийлж чадахгүй тул зурагнуудыг ахиухан оруулав.

Мориор, машинаар, үхэр тэргээр Хагийг бид зорилоо.

Хээрийн цай амттай. Бүгд завгүй

Гол гатлав.

Замд.

"Майдар гуайн" байшин дээр ирэв.

Ирлээ. Энд аялагчид буудаллаж байгаад саяхан хөдөлжээ. Гал нь бүрэн унтраагүй байв.

Тэнд Мобигийнхон буудалласан байв.

Ирсэн орой манантай, сүртэй сайхан байлаа.

Манай босс

Унжаад байхаар унаад ирээсэй...

Дэргэдээсээ жимс, дээрээсээ самар авч идээд сайхаан, сайхан

Загасчид.

Аянчид ихтэй байв. Япончууд голдуу.

Миний охин анх удаа загас барив. Бас түүнийхээ амийг өршөөв.

Энэ юү вэ? Арай нөгөө Лох Нессийн хачин амьтан биш байгаа, хэхэ.

Завиар нуурыг бүтэн тойрлоо. Үл ялиг бороо ороход давхар солонго татав. Солонгын үзүүрүүд уснаас гарч усан дээр дууссан нь нэн сонирхолтой. Харамсалтай нь аппаратгүй явж байв.

Байгалийн каллиграф.

Биднийг буцахын өмнөхөн үлгэрийн гэмээр нам гүм болов.

Тэр их ус ингэж нам гүм болно гэж төсөөлж явсангүй.

Охин минь хоргодоод байна уу даа.

Нуураас эх авсан Хагийн голыг гаталж буй нь.

Хэн бээ? Олон хоног нар салхинд явлаа даа.

Нэрс.

Түр амсхийхдээ ч амаа олохгүй хусна даа.

Цагаан чулуутын гол.

Хаг чулуутын бэлчир.

Хаг Туулын бэлчир. Зүүн гар талаас туул гол нийлж байна.

Mонголд ажилладаг гэх ганцаараа аялах франц эртэй хээрийн хойморт, түүдгийн дэргэд ярилцав. /хэхэ, надаас бусад нь/. Тэрээр Монголд АЦС барихад ус хүрэлцэхгүй, хэдэн Сэлэнгэ байгаад ч багадна гэсэн гэнэлээ. Эзгүй хээр ганцаараа яваа эрийг би лав их гайхав. Буцаж яваа бид хүнснээсээ илүүчилж нөхөр нөөцтэй болсоон.

Хаг Туулын бэлчирээс охин минь мориор явахаар болж бэлтгэлээ хийж байна, хэхэ. Бид зарим ачаагаа авч завиар урссан юм.

Миний суусан жижиг завь. Тохойн цаанаас сэмхэн гарч ирээд авгай хүүхнүүдийг сандаргасан паянтай, хүүхдүүд: -энэ хүн мөн жаргалтай явнаа гэхэд нь жаргалтайгаа харуулах гэж тойрог хийж үзүүлнээ, бас болоогүй. Уул нь харгианд цохиулаад өдөржин усан дотор сууж яваа юм шүү дээ, хөөрхий.

Хамт аялсан танд баярлалаа. Байгальд сайхан байлаа, ялангуяа биднийг буцахын өмнөх тэр нам гүм агшин сэтгэлд хоногшин үлджээ.

Хөвсгөл далайд

Хөвсгөл далайг үзэх хүсэлдээ хөтлөгдөн найз нартайгаа аялахаар төлөвлөсөн боловч тэднээс 5 хоногийн өмнө Архангайн Эрдэнэмандалаар дайрахаар ажил гарч маршрут өөрчлөгдсөн юм. Зам зуур авсан зургаа сонирхуулъя. Байгалийн сайхныг харах тусам барьсан аппаратаа голох юм даа, хэхэ. Зураг дээр товшвол томорно.

Цэцэгс гайхамшигтай харагдана. Ягаан нь ч яахав, цагаан нь холоос цайраад, усархаг бороо орж байгаа юм шиг харагдаж билээ.

Тээлийн бирваазаар Сэлэнгийг гаталж буй нь /Реклам байлаа, хэхэ/

Хөвсгөл далайгаас эх авсан Эгийн гол

Маргааш нь Сүхбаатар хөлгөөр аялахын тулд Хатгалд нэг хонолоо. Мэдээж гэртээ.

Жаргалын найман морь, нэг нь миний ард байна, хэхэ

Ханын нүдээр харахад жаргалтай байдагаа

Хөлөг онгоцоор аялав

Тээр алсад тэнгэр газрын савсалгад, бишээ
тэнгэрийн үүлсийн доогуур далайн мандлын дээгүүр Модон хүй арал харагдаж байна

Хүслийн хаданд хүслээ шивнэн залбирав

Хөлөг онгоцон дээр нэгэн шувуу үүрээ засч өндгөө гаргажээ.
Ангаахайдаа хоол зөөгөөд аав ээж нь тун завгүй

Гүн цэнхэр цэнгэг ус, шууд ууж болно

Жанхайн даваагаар давлаа

Туулай дэгдүүлж тоглов

Хар гэртээ хаан бор гэртээ богд оо хө /жаахан жайжиг барьчихаж/

Үүрээр. Манан суужээ. Манангийн бороо орно

Гэрээс гарч гэдэс алдахгүй ээ хө

Үдэш

Буцах замд

машин эвдрээд таг суулаа. Шаварт суух сайхаан гэдэг хүн чинь юун адал явдал, хотоос сэлбэг авах уу? Эрдэнэтээс үү? хугацаа алдана даа? зардал хэд гарах бол? гэсэн түмэн бодолд автдаг байгаа. Гол онош: нударган голын үзүүрийн боолт тасарч, поршен клапан мөргөлдсөнөөс дохиур хугарсан. Сэлбэг байхгүй, голд нь боолт хугарсан нударган гол дахин ашиглах боломжгүй. Гэтэл Хүдэр сумын цахилгаанчин Мягмар гэдэг алтан гартай залуу тусалж машиныг минь асааж өглөө. Хүний мөс хөтөл даваад одсон гэдэг бодол минь ор тас арчигдаж, сэтгэлээсээ зүтгэж байгааг нь хараад самсаа шархирч байсан шүү. Баярлалаа Мягмараа, эр хүний замын хүзүү урт, дахин уулзахын ерөөл тавъя. Хүү маань машин эвдэрсэн биш нэг сайн хүнтэй танилцлаа гэсэн.

Хөвсгөлд аялахад байгалийн сайхнаас гадна надад нэг ажиглагдсан юм нь манай эндэхийнх шиг хог новш харагдахгүй байсан нь гайхалтай сайхан санагдсан шүү.

Бидэнтэй хамт аялсанд баярлалааа